Nauka Pieczenia Chleba Wraz z Jego Dystrybucją Dla Potrzebujących Mieszkańców w Dobie Koronawirusa
Data opublikowania: 19 października 2020
- Autor:
- Mariola Foks
- ODL:
- Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Ziemia Łowicka”
Opublikuj:
Celem projektu było przeciwdziałanie negatywnym skutkom związanym z epidemią koronawirusa oraz nabycie wiedzy dotyczącej wypieku chleba, rozbudzenie aktywności społecznej i integracji mieszkańców.
Przedsięwzięcie udało się zrealizować w stu procentach. Zakupiony piec konwekcyjny zwiększa funkcjonalność kuchni i daje więcej możliwości do przygotowywania potraw.
Panie z Koła Gospodyń Wiejskich przygotowały przepisy na domowy chleb tak, aby każdy z nich był inny. Wspólne prace rozpoczęły się w dniu 08.09.2020r. podczas warsztatów wypieku chleba, które poprowadziła Przewodnicząca KGW Osiny Elżbieta Wasilewska. Później każda z Pań pokazywała jak robi swój chleb oraz przekazywała koleżankom wskazówki. Wszystkie potrzebne składniki Panie przygotowały w domu. W strażnicy wspólnie przygotowaliśmy chleby do wypieku oraz upiekliśmy je w nowym piecu, poznając tym samym wszystkie jego funkcje i możliwe zastosowania. Wspólna wymiana doświadczeń oraz technik wypieku chleba zaowocowała chlebowym poczęstunkiem w dniu 09.09.2020r. Powstałych chlebów było tak dużo że 3/4 z nich rozdysponowaliśmy 12 osobom starszym z terenu miejscowości przyległych do strażnicy OSP Osiny. Listę osób potrzebujących stworzyliśmy razem. Głównym kryterium jakim kierowaliśmy się było to, czy osoby są starsze, samotne lub czy w ostatnim czasie nie zmarła im bliska osoba. Dystrybucją chleba zajęli się strażacy. Osiągnięte efekty przeszły najśmielsze oczekiwania. Panie z KWG oraz przybyli mieszkańcy zintegrowali się, wspólnie rozmawiali przy herbacie i chlebie. Panie w KGW przyniosły również domowe konfitury i powidła śliwkowe oraz domowe masło. Osoby obdarowane chlebem były bardzo zaskoczone, niekiedy pojawiały się nawet łzy wzruszenia, ale i wdzięczne za podarunki i za chwilę rozmowy.
Można pokusić się o dość ryzykowne stwierdzenie, że cała nasza lokalna społeczność dzięki temu zbliżyła się do siebie. Wystarczyła odrobina możliwości i chęci, by wywołać uśmiech na twarzach starszych ludzi. Choć nasze spotkanie integracyjne było inne niż te dotychczasowe, nauczyliśmy się, że bez obaw z zachowaniem dystansu społecznego możemy bezpiecznie wzmacniać więzi międzyludzkie.